رئیس صنف کارگران ساختمانی: دستمزد ها پایین است، کارگران رغبتی به کار در کارخانه ها ندارند - مجله توسعه دهنده

به گزارش ایلنا، اکبر شوکت رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی در مورد شرایط کارگران در سال گذشته گفت: مسائل همیشگی هچنان ادامه دارد و متأسفانه رو به بدتر شدن هم می رود.

وی به دستمزد پایین کارگران اشاره نمود و گفت: دستمزد پایین سبب شده کارگران رغبتی به کار در محیط های بزرگ صنعتی نداشته باشند و همین موضوع شهرک های صنعتی را با مشکل کمبودِ نیروی کار متخصص روبرو نموده است. ضمن اینکه سیاست های کلان مالی و نوساناتِ قمیت ارز سبب شده سرمایه به جای آنکه در فراوری صرف گردد، به سمت کار های دلالی و واسطه گری برود.

شوکت ادامه داد: به طور کلی، نه کارفرما گرایش به سمت انجام کار های فراوریی دارد و نه دیگر کارگر متخصص راضی به انجام کار در کارخانه ها می گردد و بخشی از علت رسیدن به این شرایط سیاست های دولت ها در زمینه دستمزد است. در واقع هر دو گروه به سمت کار های دلالی گرایش دارند و دولت هم هیچ سیاستِ درستی برای اینکه جلوی بزرگ تر شدنِ واسطه گری و دلالی را بگیرد ندارد.

رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی گفت: دولت باید در مسیر درست از کارفرمایان حمایت کند، در غیر اینصورت اشتغال ایجاد نخواهد شد. باید تسهیلات مقرون به صرفه و بدون سود در اختیار کارفرمایان واقعی گذاشت. بخش اعظم هزینه های کارفرما سرمایه در گردش است که همین هزینه منجر می گردد سالانه شاهد افزایشِ 3 تا 4 برابریِ قیمت در حوزه کالا های فراوریی باشیم. این افزایش قیمت بیش از همه بر زندگی اقشار ضعیف جامعه فشار وارد می نماید.

شوکت به سیاستِ فریز مزدی اشاره نمود و گفت: در انتهاِ سال به نام حمایت از کارفرما از جیبِ کارگران می زنند و دستمزد را فریز می نمایند، این در حالی است که سهم دستمزد در هزینه های کل فقط 7 درصد است.

رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی گفت: بیش از نود درصد مسائلِ کارفرمایان مروبط به تأمین مواد اولیه، سرمایه در گردش و نقدینگی است که برای حل این مسائل دولت باید ورود کند. علی رغم اینکه یکسری ازمواد اولیه داخل کشور خودمان فراوری می گردد، ولی همان مواد اولیه در طول سال با دو تا سه بار افزایش قیمت روبرو می گردد. ما در تمام کالا ها شاهد تورم بالای 60 و 70 درصد هستیم بی آنکه دستمزد کارگران افزایش پیدا کند.

شوکت گفت: خروجی این شرایط فقر و از بین رفتن قشر میانه و دو قطبی شدن جامعه به دو گروه ثروتمند و فقیر است. فقر، آسیب های اجتماعی را افزایش می دهد و برآیند این شرایط به ضرر همه است.