شش شرط برای برداشتن قرنطینه
به گزارش مجله توسعه دهنده، اگر حضور مردم در جامعه را مانند پایکوبی تصور کنیم، با هر بار بالا رفتن میزان مرگ و میر، باید از صحنه پایکوبی خارج شویم و سیاست چکش وار قرنطینه را اجرا کنیم تا زمانی که میزان مرگ کنترل شود و بعد دوباره پایکوبی بعدی را آغاز کنیم.
قرنطنیه خانگی در دوبی
سوالی که برای میلیون ها یا شاید میلیارد ها نفر در سراسر جهان مطرح است این است که قرنطینه یا خانه ماندن اجباری کی تمام می شود؟
سازمان بهداشت جهانی در آخرین دستورالعملش که 14 آوریل منتشر کرد آب پاکی را روی دست همه ریخت و گفت: باید آماده باشیم رفتارمان را برای مدتی طولانی تغییر دهیم.
یک هفته بعد هم رئیس این سازمان علیه هرگونه غفلت در مقابله با ویروس کرونا هشدار داد و گفت: رفع مقررات فعلی می تواند باعث شعله ور شدن دوباره شیوع شود.
در بریتانیا کریس ویتی، مشاور ارشد دولت در امور بهداشت و درمان، گفته تدابیر فاصله گذاری اجتماعی برای مقابله به کرونا ممکن است تا یک سال طول بکشد.
از سوی دیگر در آمریکا دونالد ترامپ، رئیس جمهور، بار ها از ایالت های مختلف خواسته تا قوانین سفت و سخت قرنطینه را لغو کنند.
این رویکرد های ضد و نقیض بحث های زیادی درباره اینکه کی و چطور باید به قرنطینه خاتمه داد راه انداخته است.
کی و چطور وضع عادی می شود؟
از ابتدای شیوع ویروس کرونا که مسئله قرنطینه مطرح شد خیلی ها حدس می زدند بیشترین مدتی که این شرایط ادامه پیدا کند احتمالا یک یا دو ماه یا در بدترین حالت چهار ماه باشد.
بعضی هم امیدوار بودند که با آغاز تابستان و آغاز فصل گرما ویروس از بین برود. اما شیوع کرونا در کشور هایی مثل هند، برزیل و استرالیا که فصل گرما را می گذراندند این امیدواری را کم رنگ کرد و هنوز هم شواهد علمی که نشان دهد ویروس کووید-19 در گرما از بین می رود در دست نیست.
همه گیری کرونا جوامع را طوری عوض کرده که خیلی ها حتی در خواب هم نمی دیدند.
بر اساس برآورد های دانشگاه جان هاپکینز، این ویروس تا به حال جان حدود 185 هزار نفر را گرفته است. صندوق بین المللی پول از کوچک شدن سه درصدی اقتصاد جهان در سال 2020 خبر داده است. شرکت های بزرگ ضرر های هنگفتی دیده اند و بسیاری از کسب و کار های کوچک ورشکسته شده اند.
یک معترض به قرنطینه در جریان اعتراض ها برای باز شدن کسب و کار در نیویورک
هر چه ابعاد ماجرا روشن تر و نحوه عملکرد ویروس تعیین تر می شود تصاویری که از آینده احتمالی ارائه می شود هم عجیب تر و دور از ذهن تر می شود.
دونالد جی مک نیل جونیور، گزارشگر علمی نشریه نیویورک تایمز این احتمال را مطرح کرده که محدودیت های ناشی از کرونا در بدترین حالت تا چهار سال ادامه پیدا کند. مک نیل می گوید برای کنترل شیوع ویروس کرونا باید مکان های عمومی مثل مترو، رستوران، استادیوم و ... سقف تعداد تعیین کرد.
مسلما، اما کنترل تعداد افراد در یک مکان، شباهتی به شرایطی که قبلا به آن عادت داشتیم ندارد. مارس، توماس پوئیو، نویسنده و از سخنرانان همایش های تد-اکس، مقاله ای منتشر کرد که در یک هفته حدود 40 میلیون بار دیده شد.
او در این مقاله تصویری از زندگی آینده در سایه ویروس کرونا ارائه داده و از راهکاری حرف زده که نامش را پایکوبی و چکش گذاشته است.
پوئیو می گوید اگر حضور مردم در جامعه را مانند پایکوبی تصور کنیم، با هر بار بالا رفتن میزان مرگ و میر، باید از صحنه پایکوبی خارج شویم و سیاست چکش وار قرنطینه را اجرا کنیم تا زمانی که میزان مرگ کنترل شود و بعد دوباره پایکوبی بعدی را آغاز کنیم.
او می گوید چرخه پایکوبی و چکش باید تا زمانی که یا واکسن تولید شود یا به ایمنی گله ای برسیم، ادامه پیدا کند. ایمنی گله ای حالتی است که حدود 60٪ افراد به بیماری مبتلا شوند و ویروس نتواند به راحتی میزبان جدیدی پیدا کند. سازمان بهداشت جهانی برای پایکوبی بعدی شرایطی تعیین کرده است.
شش شرط رفع قرنطینه
سازمان بهداشت جهانی می گوید در نبود واکسن، بهترین حالت برای کشور ها این است از مرحله واگیری گسترده، به مرحله واگیری قابل کنترل و ثابت یا واگیری پایین برسند.
این سازمان در آخرین دستور العملش برای رسیدن به این مرحله شش شرط گذاشته است:
1- کنترل سرایت بیماری به حدای برسد که شیوع آن به مکان های تعیین محدود شود و منشا انتقال بیماری معلوم باشد.
2- سیستم بهداشتی ظرفیت هایش را برای شناسایی، آزمایش، جداسازی و معالجه و ردیابی روابط بیماران با بقیه به کار گیرد.
3- خطر شیوع در مراکز آسیب پذیر مانند خانه های سالمندان به حداقل برسد.
4- در محیط های کاری، مدارس و مکان هایی که آغاز به کارشان ضروری است، اقدامات پیشگیرانه انجام شود. این اقدامات از جمله شامل حفظ فاصله، شستن دست ها، استفاده از دستمال هنگام سرفه و عطسه، و در صورت امکان سنجش درجه حرارت بدن افراد است.
5- ورود موارد ابتلا از خارج کشور کنترل شود و به طور مثال امکان قرنطینه مسافران مشکوک به ابتلا فراهم شود.
6- مردم کاملا آموزش ببینند و برای توانمندسازی و سازگاری و تطبیق با هنجار های جدید آماده شوند.
برای کامل شدن مرحله اول آزمایش بالینی واکسن کووید-19 تخمین های متفاوتی وجود دارد، از پاییز امسال تا بهار سال بعد و حتی دیرتر
سازمان جهانی بهداشت تاکید کرده هر کشوری که می خواهد این الزامات را به کار گیرد باید خطرات ناشی از آن را ارزیابی کند. واضح است که اجرای این شش مورد اگر ناممکن نباشد بسیار سخت خواهد بود.
واکسن، رویایی دور
خیلی از کارشناسان معتقدند بهترین راه مقابله با کووید-19 دست یافتن به واکسنی موثر است. در حال حاضر دست کم 62 دانشگاه و شرکت داروسازی در چند کشور جهان در حال تلاش برای ساخت این واکسن هستند، اما گفته می شود ساخت و تایید آن دست کم 18 ماه طول می کشد.
بعضی معتقدند که این تخمین زمانی خوش بینانه است، چون سریع ترین واکسنی که انسان تا به حال پیروز به ساخت آن شده واکسن اوریون در دهه 50 میلادی است که تولید و تایید آن 4 سال طول کشیده است.
آزمایش بالینی واکسن ها در سه مرحله انجام می شود. بعد از آن هم باید وقت کافی برای آزمایش ایمنی این واکسن در نظر گرفت، چون در گذشته مواردی بوده که در نمونه های اولیه آزمایش، استفاده از واکسن، بیماری را تشدید کرده است مانند واکسن سارس که نوعی کروناویروس است.
با این حال تحولات سه ماه گذشته آنقدر عجیب و دور از ذهن بوده که هرگونه پیش بینی برای 18 ماه آینده ممکن است بیراه باشد.
منبع: فرادید