کریستال عجیبی که حاصل یک آزمایش هسته ای است، عکس

به گزارش مجله توسعه دهنده، در ساعت 5:29 صبح روز 16 ژوئیه 1945، در استان نیومکزیکو، برشی وحشتناک از تاریخ رقم خورد. زمانی که ارتش ایالات متحده یک دستگاه انفجار پلوتونیوم معروف به گجت را منفجر کرد و آرامش سپیده دم از هم پاشید.

تینا مزدکی- انتشار انرژی، معادل 21 کیلوتن TNT، برج آزمایش 30 متری و کیلومترها سیم مسی را که آن را به تجهیزات ضبط وصل می کرد تبخیر کرد و یک ماده معدنی نو به نام ترینیتیت را به وجود آورد.

تری والاس، ژئوفیزیکدان از آزمایشگاه ملی لوس آلاموس در سال 2021 شرح داد: شبه بلورها در محیط های شدیدی که به ندرت در زمین وجود دارند، تشکیل می شوند. آنها به یک رویداد آسیب زا با شوک، دما و فشار شدید احتیاج دارند.

بیشتر کریستال ها، از نمک خوراکی ساده گرفته تا سخت ترین الماس ها، از یک قانون پیروی می نمایند: اتم های آنها در ساختار شبکه ای قرار گرفته اند که در فضای سه بعدی تکرار می گردد. شبه بلورها این قانون را زیر پا می گذارند، الگویی که در آن اتم های آنها مرتب تکرار نمی گردد.

هنگامی که این مفهوم برای اولین بار در دنیا علمی در سال 1984 ظهور کرد، تصور می شد که این غیرممکن است، سپس آنها در واقع پیدا شدند، هم در محیط های آزمایشگاهی و هم در طبیعت و در اعماق شهاب سنگ ها که به وسیله شوک ترمودینامیکی ناشی از حوادثی مانند برخورد با سرعت بالا ایجاد شده اند.

با دانستن اینکه شرایط سخت برای فراوری شبه بلورها ضروری است، تیمی از دانشمندان به سرپرستی زمین شناس لوکا بیندی از دانشگاه فلورانس در ایتالیا تصمیم گرفتند نگاهی دقیق تر به ترینیتیت بیندازند.

اما نه چیزهای سبز. اگرچه آنها غیرمعمول هستند، اما به مقدار کافی شبه بلورها را دیده ایم که بدانیم آنها تمایل به ترکیب فلزات دارند، بنابراین تیم در پی شکل بسیار کمیاب تری از این ماده معدنی - ترینیتیت قرمز، با توجه به رنگ آن به وسیله سیم های مسی تبخیر شده درون آن رفتند.

آنها با استفاده از تکنیک هایی مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش اشعه ایکس، شش نمونه کوچک از ترینیتیت قرمز را تجزیه و تحلیل کردند. در نهایت، آنها به یکی از نمونه های عجیب برخوردند، یک دانه ریز 20 وجهی سیلیکون، مس، کلسیم و آهن، با تقارن چرخشی پنج برابری غیرممکن در کریستال های معمولی، یک پیامد ناخواسته جنگ !

والاس در سال 2021، زمانی که تحقیقات این تیم منتشر شد، شرح داد: این شبه بلور از نظر پیچیدگی فوق العاده است، اما هنوز کسی نمی تواند به ما بگوید که چرا به این شکل، شکل گرفته است.

اما روزی یک دانشمند یا مهندس قرار است این را بفهمد و پرده از مقابل چشمان ما برداشته گردد و شرح ترمودینامیکی برای ایجاد آن خواهیم داشت.

منبع: sciencealert