نقص های بزرگ استادیوم های فوتبال - مجله توسعه دهنده

به گزارش خبرنگاران و به نقل از مارکا، آبل کابیرو، شهردار ویگو پس از این که صندلی های جدید ورزشگاه بالائیدوس باعث خشم طرفداران سلتاویگو شد پیشنهاد داد که ظرفیت را کم نمایند. صندلی های جدید فاصله کمی از هم دارند و تماشاگران نمی توانند به راحتی در آن جا بنشینند. دلیل دیگر برای مطرح شدن چنین پیشنهادی تغییر ظاهر ورزشگاه است. این قضیه تنها در اسپانیا رخ نداده است و در نقاط مختلف دنیا دیده می گردد. اشتباه ها در ساخت معبدهای فوتبال از آزار طرفداران تا وقوع یک تراژدی را رقم زده است. در ادامه به بعضی از این نقص ها اشاره می گردد.

برخوردها در وایه کاس

ورزشگاه رایووایکانو در این رابطه عجیب است. این ورزشگاه در کنار یک ساختمان املاک واقع شده است که انتهای جنوب شرقی اش دیده نمی گردد اما دیواری در آن جا خودنمایی می نماید که مناسب تبلیغات است و کاملا چهره ورزشگاه را زشت نموده است. با این حال بزرگترین نقص در اوایل فصل 19-2018 دیده شد. در جریان بازی سلتاویگو برابر سویا یک پسر بچه از روی یکی از خرده سنگ های که به خاطر ریزش یک دیواره ایجاد شده بود افتاد. خوشبختانه به کودک آسیب نرسید اما این مکان به خاطر سرانجام یافتن ساخت و ساز و البته برقراری امنیت برای چند هفته بسته شد.

صندلی با فاصله ورزشگاه اکاتریمبورگ

انتخاب روسیه به عنوان میزبان جام دنیای گذشته (2018) جنجال برانگیخت. نه تنها به خاطر فوتبالی نبودن این کشور بلکه به خاطر کم بودن ورزشگاه های با ظرفیت بالا بود. روس ها برای بهتر کردن شرایط به ساخت ورزشگاه های جدید و نوساز کردن بعضی از آنها پرداختند اما در رابطه با ورزشگاه اکاتریمبورگ همه چیز متفاوت بود. کمترین ظرفیت بنابر اعلام فیفا 35 هزار نفر بود. این ورزشگاه 25 هزار نفر ظرفیت داشت. روس ها یکی از بخش های انتهایی را باز کردند و یک صندلی با فاصله ساختند تا ظرفیت لازم را به دست آورند. اتفاقی رخ نداد اما آن بهترین راه چاره نبود.

سقف بالائیدوس

نخستین بار نیست که باشگاه سلتاویگو با ورزشگاهش به مشکل برخورده است. در فوریه 2017 یک شب قبل از دیدار برابر رئال مادرید بخشی از سقف ورزشگاه به دلیل باد شدید فرو ریخت. این اتفاق موجب شد که بازی لغو گردد و یک اختلاف بین دو باشگاه به وجود آید. در هر صورت مهم تر از همه این بود که زمان حادثه ورزشگاه خالی بود و کسی آسیب ندید. این بازی که چند ماه بعد برگزار گردید در شرایط سفیدپوشان در لالیگا اهمیت زیادی داشت.

صندلی هایی با چشم انداز بد

تصور کنید برای یک بلیت 50 یورو هزینه می کنید و در صندلی می نشینید که نمی توانید زمین بازی را ببینید. این نوع ساخت بد در اغلب ورزشگاه های اروپا دیده می گردد به خصوص در انگلیس و آلمان. ورزشگاه المپیک برلین، آنفیلد لیورپول، هانوفر آرن و لوفتوس رود کوئینز پارک رنجرز از جمله آنها هستند که یک دیوار یا ستون دید تماشاگران را می پوشاند و باید صندلی ها خالی بمانند.

ورزشگاه های ناتمام یا متروکه

گاهی اوقات ورزشگاه ها ناتمام می مانند یا ترک می شوند. این موضوع به دلیل ساخت بد اتفاق نمی افتد و تنها به خاطر پیش بینی بد مالی است که هزینه فراتر از انتظار می گردد و یا برنامه ای برای آینده وجود ندارد. یکی از آنها مستایا جدید است که این پروژه به منظور ساخت ورزشگاه جدید برای والنسیا با ظرفیت 60 هزار نفر تشکیل شد. از سال 2007 آغاز به ساخت این ورزشگاه شد اما یک دهه است که کار روی آن متوقف شده است و تعیین نیست چه زمانی از سر گرفته خواهد شد.

بعضی از ورزشگاه ها به سرانجام می رسند اما چون پروژه تعیینی ندارند بدون استفاده می مانند. این در رابطه با ورزشگاه مارتوخا سویا صدق می نماید. پس از میزبانی جام دنیای دوومیدانی 1999 خواسته شد یکی از تیم های سویا یا رئال بتیس به این ورزشگاه نقل و مکان نمایند که با آن پیشنهاد مخالفت کردند. سپس این ورزشگاه میزبان بعضی رقابت ها مانند دو فینال کوپا دل ری و یک لیگ اروپا شد اما استفاده از آن با گذشت زمان کاهش یافت تا این که در اواخر سال 2018 بسته شد.

جابجایی های غیر ضروری

ورزشگاه های جدیدی که اخیرا ساخته شدند برای طرفداران اتفاقی دلپذیر محسوب می گردد. ورزشگاه های واندا متروپولیتانوی اتلتیکو مادرید و تاتنهام جدید از جمله آنها هستند. با این حال تغییر خانه همواره خوشایند طرفداران نیست. در این رابطه می توان به اویه دو اشاره نمود که ورزشگاه جدیدش را در سال 2000 افتتاح کرد اما به خاطر بیرون از شهر بودن، دسترسی بد و پایین بودن دمایش با انتقادهای زیادی روبرو شد. ورزشگاه قناری بزرگ در سال 2003 نیز با انتقادهای مشابهی روبرو شد. همچنین از پیست دو نیز انتقاد شد چون فاصله تماشاگران را از زمین زیاد می کرد.

تراژدی هیسل

بدترین نقص زمانی بیش از همه خود را نشان می دهد که باعث یک اتفاق تلخ گردد. در گذشته اغلب صندلی ها صندلی های جداگانه نداشتند و این موضوع باعث می شد ورزشگاه ها با حجم جمعیت روبرو شوند و از کمترین فضاها استفاده گردد. حتی گاهی بیش از ظرفیت، طرفداران در ورزشگاه ها حاضر می شدند. این اتفاق باعث رقم خوردن حوادث زیادی در طول تاریخ شد اما هیچ یک مانند تراژدی هیسل در بروکسل نبود. این حادثه در فینال جام قهرمانان اروپا 1985 رخ داد. لیورپول و یوونتوس به دیدار نهایی راه یافته بودند. رفتارهای هولیگان های انگلیسی و استقبال زیاد از این بازی باعث شد جمعیت زیادی وارد ورزشگاه شوند و ده ها طرفدار برابر فنس ها و دیوارها قرار گرفتند که فشار جمعیت جان آنان را گرفت. 39 نفر درگذشتند و 600 نفر زخمی شدند.

اتفاق باورنکردنی، تصمیم یوفا بود که اجازه داد بازی برگزار گردد. این اتفاق باعث شد باشگاه های انگلیسی به دنبال گروه های آشوب طلب باشند و قوانین صندلی ها و امنیت در ورزشگاه ها را تغییر دهند. به لطف چنین تصمیماتی دیگر این حوادث تلخ رخ نمی دهد.