بهترین بازیگران مرد سال در دهه اخیر؛ مردان نقش های سخت

به گزارش مجله توسعه دهنده، روزنامه هفت صبح - صوفیا نصراللهی: دهه دوم سینمایی قرن بیست ویکم با اسکار هفته گذشته سال 2020 به انتها رسید و نوبت جمع بندی ها رسیده است. اسامی که در این یک دهه اخیر برنده جایزه اسکار شده اند، وزن زیادی دارند. آن ها از نسل های مختلفی آمده اند و شیوه های متفاوتی هم در بازیگری دارند. جف بریجز، لئوناردو دی کاپریو، کریستین بیل، دنیل دی لوئیس، متیو مک کاناهی و جی.

بهترین بازیگران مرد سال در دهه اخیر؛ مردان نقش های سخت

کی سیموئز همگی در دهه دوم قرن بیست و یکم برنده جایزه اسکار شده اند. کریستف والتز و ماهر شالاعلی در طول این 10 سال پیروز شده اند هر کدام دو جایزه اسکار (البته برای نقش مکمل) به خانه ببرند. والتز هر دو بار برای بازی در فیلم های کوئنتین تارانتینو جایزه را کسب نموده است. یک بار برای فیلم حرام زاده های بی آبرو و بار دیگر برای جانگوی رها شده از بند. ماهر شالا هم برای دو فیلم مهتاب برجنکینز و کتاب مرجع پیتر فارلی جایزه را برده که هر دو فیلم درباره مبارزه با تبعیض نژادی بودند.

سال جاری هم نوبت خواکین فینیکس بود که برای بازی در نقش جوکر جایزه را به خانه ببرد. خیلی ها منتظر و نگران بازی فینیکس در این نقش بودند. به هر حال این نقشی است که پیش تر هیث لجر فقید در فیلم شوالیه تاریکی خیلی خوب از پس آن برآمده بود و کسی تصور نمی کرد جوکر را بگردد دوباره زنده کرد. با این حال جوکر فینیکس با رویکردی کاملاً متفاوت پیروز شد. آن قدر متفاوت که حتی مقایسه بازی او با هیث لجر از اساس اشتباه است. جوکر داستان زندگی دلقکی به نام آرتورفلک را روایت می کرد و توضیح اینکه چطور فساد شهر گاتهامف او را در خودش غرق می نماید.

جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد هم به برد پیت رسید که در نقش کلیف بوث، یک بدلکار دهه شصتی هالیوود بازی درخشان، گرم و سهل و ممتنعی از خودش جلوی دوربین کوئنتین تارانتینو نشان داد و بعد از سال ها ستاره بودن بالاخره توانست به عنوان یک بازیگر هم اسکار را به خانه ببرد. این فهرستی از همه بازیگران و نقش هایی است که در دهه گذشته برنده جایزه اسکار شدند.

جف بریجز

فیلم:

قلب دیوانه

اسکار:

2010

کارگردان:

اسکات کوپر

جف بریجز اولین بار سال 1972 برای بازی در فیلم آخرین نمایش فیلم ساخته پیتر باگدانوویچ نامزد دریافت جایزه اسکار نقش مکمل شد. دومین نامزدی اسکارش را برای نقش مکمل فیلم رعد و برق ساخته مایکل چیمینو دو سال بعد کسب کرد. فیلمی که در آن با کلینت ایستوود همبازی بود. اولین نامزدی اش برای بازیگر نقش اصلی سال 1985 با فیلم استارمن بود و بعد از آن یک بار دیگر سال 2001 برای فیلم رقیب ساخته رادولوری دوباره نامزد دریافت اسکار نقش مکمل شد.

سال 2010 بالاخره برای بازی در نقش یک خواننده موسیقی کانتری عظیم، به نام بد بلیک در فیلم قلب دیوانه به کارگردانی اسکات کوپر جایزه اسکار را گرفت. مگی جیلنهال در این فیلم همبازی او بود و او هم نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. بعد از اولین اسکارش، جف بریجز باز هم برای بازی در فیلم های شهامت واقعی برادران کوئن و حتی اگر از آسمان سنگ ببارد دیوید مکنزی نامزد اسکار شده است. همان سال اسکار بهترین بازیگر مکمل به کریستف والتز برای بازی در نقش یک افسر نازی در فیلم حرامزاده های بی آبرو کوئنتین تارانتینو رسید. فیلمی که نامزد چند جایزه مهم دیگر هم شد.

کالین فرث

فیلم:

سخنرانی پادشاه

اسکار:

2011

کارگردان:

تام هوپر

کالین فرث در فیلم هایی مثل بیمار انگلیسی، خاطرات برییجیت جونز، شکسپیر عاشق و در واقع عشق بازی نموده بود، پیش از آن که برای نقش اصلی اش در فیلم مرد مجرد تام فورد نامزد دریافت جایزه اسکار گردد. او سال بعد برای بازی در فیلم سخنرانی پادشاه تام هوپر اسکار را برد. فیلم علاوه بر اسکاری که برای فرث به ارمغان آورد، برنده جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه شد، به علاوه اینکه برای جئوفری راش هم نامزدی نقش مکمل را به همراه داشت.

فرث در این فیلم نقش شاه جورج انگلستان را بازی می کرد. پادشاهی که زمان جنگ جهانی دوم بر تخت سلطنت نشسته بود و یک مشکل داشت. وقت هیجان، لکنت زبانش زیاد می شد و حالا در آن شرایط باید برای سخنرانی تهییج کننده مردم خودش را آماده کند. فرث بعد از اولین اسکارش در فیلم هایی مثل مردان پادشاه: سرویس مخفی و بازگشت مری پاپینز و سال جاری 1917 ظاهر شد. فیلم هایی که به جز اثر سام مندس، بقیه بیشتر آثاری عامه پسند بودند. آن سال کریستین بیل برای فیلم مبارز جایزه اسکار مکمل را گرفت.

ژان دوژاردن

فیلم:

آرتیست

اسکار:

2012

کارگردان:

میشل هازاناویشس

فیلمی صامت و موزیکال به فرمت سینمای کلاسیک با فیلمبرداری سیاه و سفید که اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازیگر فرانسوی، ژان دوژاردن به ارمغان آورد. فیلم برنده پنج اسکار شد از جمله بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین موسیقی و چندین نامزدی دیگر هم در بخش بازیگر زن مکمل برای بره نیس بژو و فیلمنامه به نامش ثبت شد. آرتیست درباره یک بازیگر سینمای کلاسیک بود. ژان دوژاردن نقش یک ستاره خودشیفته سینما را در دوران صامت بازی می کرد که با یک رقصنده جوان رابطه برقرار می نماید. بعد از آن دیگر شاهد بازی درخشانی از دوژاردن نبودیم. کریستوفر پلامر همان سال برای فیلم تازه کارها برنده اسکار مکمل شد.

دنیل دی لوئیس

فیلم:

لینکلن

اسکار:

2013

کارگردان:

استیون اسپیلبرگ

دنیل دی لوئیس از آن بازیگر هایی است که نیازی به معرفی ندارد. فیلم لینکلن سومین اسکار دی لوئیس را برایش به ارمغان آورد؛ او در کنار بازیگران تاریخ سازی مثل مریل استریپ، جک نیکلسون، اینگرید برگمن و والتر برانن نهاده شد که هر کدام سه اسکار در کارنامه شان داشتند. اولین اسکار را سال 1990 برای فیلم پای چپ من جیم شرایدن گرفت و بعد از آن هم برای فیلم هایی مثل دار و دسته نیویورکی ها نامزد دریافت اسکار شد.

دومین اسکارش را سال 2008 برای فیلم خون به پا خواهد شد پل توماس اندرسون گرفت. در فیلم اسپیلبرگ او نقش لینکلن را بعد از جنگ داخلی آمریکا بازی می نماید. زمان سختی برای لینکلن که می خواهد قانون آزادی برده ها را به مجلس ببرد. دی لوئیس با استفاده از عکس های به جا مانده از لینکلن سعی کرد میمیک صورت او و حتی حرکاتش موقع سخنرانی را تقلید کند. سال درخشانی بود، چون اسکار مکمل را هم کریستف والتز برای جانگوی رها شده از بند گرفت.

متیو مک کاناهی

فیلم:

باشگاه خریداران دالاس

اسکار:

2014

کارگردان:

ژان مارک والی

متیو مک کاناهی با بازی در فیلم گیج و مبهوت ریچارد لینکلیتر کارنامه کاری اش را در سینما شروع کرد و با بازی در درام هایی مثل ماد کارش را توسعه داد. او در فیلم جان مارک والی نقش ران وودروف را بازی می نماید. مردی که مبتلا به ایدز است و بعد از امتحان کردن چند داروی غیرقانونی روی خودش، باشگاهی به تنام خریداران دالاس را تأسیس می نماید تا دارو هایی را که روی خودش جواب داده، به صورت غیرقانونی به دیگر مبتلایان ایدز بفروشد و پولی به جیب بزند. اما سازمان دارو و غذا هم بیکار نمی نشیند. اما ران در نهایت راهی برای قانونی کردن باشگاه پیدا می نماید. آن سال گروه بازیگران باشگاه خریداران دالاس برنده عظیم جوایز بودند. جرد لتو هم برای بازی در نقش مکمل همین فیلم جایزه اسکار را گرفت.

ادی ردمین

فیلم:

تئوری همه چیز

اسکار:

2015

کارگردان:

جیمز مارش

ردمین با فیلم هایی مثل چوپان خوب به هالیوود پا گذاشت و پیش از فیلم تئوری همه چیز هم نقش ماریوس را در فیلم موزیکال بینوایان تام هوپر بازی نموده بود. او در فیلم تئوری همه چیز نقش فیزیکدان مشهور، استیفن هاوکینگ را بازی می نماید. این فیزیک اخترشناس مشهور در دوران دانشکده عاشق دختری می گردد و با او ازدواج می نماید. هاوکینگ مشغول تحقیق روی سیاهچاله هاست، اما بدنش دچار مشکل می گردد و ماهیچه هایش به تدریج ضعیف می شوند.

او متوجه می گردد که دچار بیماری ALS شده است و به زودی تمامی ماهیچه های بدنش از کار می افتند. با این حال او و همسرش بچه دار می شوند و هاوکینگ روی تئوری هایش کار می نماید. ازدواجش دچار بحران هایی می گردد، اما همسرش حتی بعد از جدایی هم دوست او می ماند. نقش های بیوگرافیک همواره مورد توجه داوران اسکار قرار می گیرند. اما برنده چشمگیر بازیگری آن سال، جی کی سیمونز برای نقش مکمل فیلم ویپلش بود.

لئوناردو دی کاپریو

فیلم:

از گور برگشته

اسکار:

2016

کارگردان:

الخاندرو گونزالس ایناریتو

هر چند آقای فراستی معتقد بود خرس از دی کاپریو بهتر بازی نموده، اما اعضای آموزشگاه اسکار با او هم عقیده نبودند. دی کاپریو البته سال ها قبل اولین نامزدی اسکارش را برای نقش مکمل در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را خورد؟ به کارگردانی لسه هالستروم کسب نموده بود. پیش از آن که با بازی در فیلم تایتانیک جیمز کامرون شهرت کسب کند. بعدتر برای مرحوم اسکورسیزی هم نامزد دریافت اسکار شد، اما آن را کسب نکرد. در فیلم از گور برگشته نقش یک تاجر پوست خز را بازی می نماید که در جنگل گرفتار می گردد و باید برای بقای خودش حتی با حمله خرس هم دست وپنجه نرم کند. اسکال مکمل آن سال به مارک رایلنس برای بازی در فیلم پل جاسوس ها ساخته استیون اسپیلبرگ رسید.

کیسی افلک

فیلم:

منچستر دی سی

اسکار:

2017

کارگردان:

کنت لونرگان

کیسی افلک در فیلم های اوشن، ویل هانتینگ خوب و چند فیلم دیگر ظاهر شده بود، اما اولین نامزدی اسکارش را برای فیلم قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل به دست آورد. در فیلم کنت لونرگان افلک نقش مردی را بازی می نماید که از شهر زادگاهش و زندگی بریده، اما مجبور می گردد سرپرستی برادرزاده اش را برعهده بگیرد و دوباره به آن شهر برگردد. بازگشت او خاطرات تراژیک از دست دادن فرزندانش را برایش زنده می نماید و کم کم یاد می گیرد که دوباره به زندگی برگردد. آن سال ماهر شالا علی برای بازی در فیلم مهتاب برنده جایزه نقش مکمل شد.

گری اولدمن

فیلم:

تاریک ترین ساعت

اسکار:

2018

کارگردان:

جو رایت

بازیگری با کارنامه ای پربار که از دهه هشتاد شروع می گردد و بار ها مورد توجه جوایز گلدن گلوب، امی و حتی اسکار برای فیلم بندزن، خیاط، سرباز، جاسوس سال 2012 نهاده شده بود. اما اولین اسکارش را برای بازی در فیلم جو رایت برد. او در این فیلم نقش وینستون چرچیل، سیاستمدار عظیم انگلیسی را بازی می نماید. گریم گری اولدمن او را به شدت شبیه چرچیل نموده و همین باعث شد که حتی او بیشتر در نقش چرچیل فرو برود. چرچیلِ اولدمن کاراکتر پیچیده ای دارد و یکی از جذاب ترین فیلم های بیوگرافیک این سال هاست. چرچیلی که در مقطع مهم یاز تصمیم گیری واقع شده است. سام راکول با سه بیلبورد خارج از ابینگ میزوری برنده جایزه نقش مکمل شد.

رامی مالک

فیلم:

بوهمین راپسودی

اسکار:

2019

کارگردان:

برایان سینگر

رامی مالک را به خاطر شباهتش به فردی مرکوری برای بازی در این فیلم انتخاب کردند و منتقدان تحت تأثیر انرژی او نهاده شدند. البته بسیاری هم معتقدند که کاراکتر مرکوری جذاب بوده و رامی مالک گاهی حتی بیش از اندازه در بازی اش اغراق نموده است. رامی مالک با سریال آقای روبات مشهور شد و در سینما، در فیلم هایی مثل شبی در موزه بازی نموده بود و شهرت چندانی نداشت. همان سال ماهر شالا علی برای بازی در نقش دکتر دان شرلی، پیانیست آفریقایی - آمریکایی مشهور، جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل را برد.

منبع: برترین ها
انتشار: 10 شهریور 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: xda-developer.ir شناسه مطلب: 1213

به "بهترین بازیگران مرد سال در دهه اخیر؛ مردان نقش های سخت" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بهترین بازیگران مرد سال در دهه اخیر؛ مردان نقش های سخت"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید