ایمپلنت های دندانی - مجله توسعه دهنده

ایمپلنت های دندانی

نویسنده:دکتر مرضیه عل یخاصی*

درمان ایمپلنت امروزه به اسم یک استاندارد درمانی برای نوتوانی و بازسازی نواحی بی دندان منفرد، چندتایی و یا بی دندانی های کامل مطرح است. با افزایش روزافزون دندانپزشکانی که در زمینه ایمپلنت فعالیت می نمایند (بیش از 100000 دندانپزشک در سراسر جهان به این درمان مشغول اند) اطمینان از صحت روش های درمانی آنان و تطبیق آن با استانداردهای جهانی اهمیت به سزایی دارد. به علت نتایج موفقیت آمیز درمان ایمپلنت در 15 سال گذشته که در مطالعات کلینیکی دراز مدت به دست آمده است و بازسازی های زیبای نواحی بی دندانی از طریق ایمپلنت ها، توجه بیماران بیش از پیش به این درمان معطوف شده است. پیشرفت تکنولوژی ساخت ایمپلنت های دندانی، امکان استفاده از آنها را تقریبا در تمام بیماران ممکن ساخته است.

تنها بیماران اندکی (به طور مثال بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده) هستند که موفقیت درمان ایمپلنت در آنها مورد تردید است. در حالی که موفقیت درمان در سایر بیماران بیش از 99 درصد است. استفاده از ایمپلنت ها برای بازسازی دهانی به دو صورت امکان پذیر است:

پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت:

با پیشرفت ایمپلنت ها، امروزه به ندرت دندان های سالم مجاور یک ناحیه بی دندانی برای ساخت بریج تراشیده می شوند. با گذاردن یک یا چند ایمپلنت در ناحیه بی دندانی، به راحتی می توان ناحیه موردنظر را بدون آسیب دندان های مجاور بازسازی کرد. حتی بی دندانی های کامل را هم می توان با گذاردن تعداد کافی ایمپلنت به صورت کامل بازسازی کرد به طوری که دیگر نیازی به استفاده از دست دندان نباشد.

پروتزهای متحرک متکی بر ایمپلنت:

این نوع پروتزها در بیمارانی به کار می رود که به علت سال ها بی دندانی و تحلیل بسیار زیاد استخوان، تنها تعداد محدودی ایمپلنت را می توان به کار برد. در این صورت دست دندان معمول بیمار از طریق دو تا چهار ایمپلنت به گونه ای تغییر می یابد که گیر و ثبات فوق العاده ای یافته و با وجود صاف شدگی استخوان فکین، قابلیت گیر فراوانی در آنها ایجاد می گردد. فرایند درمان ایمپلنت در هر حال شامل سه مرحله است: جراحی قراردهی ایمپلنت در ناحیه بی دندانی (در صورت کافی نبودن استخوان، پیوند استخوان همزمان با قراردهی ایمپلنت و یا در یک جلسه جراحی جداگانه انجام می گیرد.)یک دوره گذار که بسته به نوع استخوان بیمار حدود 6 تا 10 هفته به طول می انجامد تا ایمپلنت ها به طور کامل با استخوان یکپارچه گردد؛ و انتها ساخت پروتز روی ایمپلنت: علاوه بر روش معمول، می توان بارگذاری فوری ایمپلنت ها را هم در موارد خاص انجام داد به طوری که بلافاصله پس از جراحی، پروتز در عرض یک تا دو روز روی ایمپلنت قرار داده می گردد. انتخاب روش کار به ناحیه بی دندانی و شرایط دهانی بیمار بستگی دارد.

پی نوشت ها :

*متخصص پروتزهای دندانی

منبع: http://www.salamat.comaeمنبع: راسخون